Keder Gibi Ödünç-Haydar Ergülen

Her kitabın ayrı bir kaderi varmış...

Çok sevdiğim ve dahi sahiplendiğim ne varsa imtihan olurum onunla...

Bu sebeple çilek kokulu kitap olmakmış keder gibi ödünç 'ümün de kaderi...

Şiir de zevkim hep eskilere uzansa da bir kaç yeni hececilere ılımlaştığım doğrudur. 

Ilıman iklimimin hüküm sürdüğü günlerime denk düşer Haydar Ergülen'den keder gibi ödünç kitabını okumam da...

Severek, beğenerek okudum şairin Cemal Süreya Şiir Ödüllü bu kitabını.

Altı çizili dizelerimi paylaşarak kararı size bırakırım muhterem kâriler...

''Gür bir hayat gerekir şiire taramak için bundandır bende üzgün durması kelimelerin...''diyor adam..

Bizse tebessümler diliyoruz kelimelerinize, hayatınıza neşe...

                                                                                                     şiirinmevsiminden''bir''sabah

Yağmurlu Göz Şiire Bakıyor

  ...

Yağmur düşer düşmez dile

yüreğini topla evden

çünkü kadından önce

yağmuru gider evden

Gözün şiire bakışı

yağmurlu görünmek için

 ...

Ne güzeldi;

Şiir; O Eski Mektup

Yola sordum: şiir mi mektup mu

ikisinin de dönüş yerine geçmeyeceğini

biliyordum, yolculuktan dönüş yok

yolun yerine geçecek hiçbir şeyim yok

Yine de söyle sevgiline eski yakınlığın

anısına uzak bir telefon kulübesinden

seni jetonla değil pulla arasın

belki mırıldanacak bir mektubun olur

Pul seni arar çünkü

jeton sesinden geçeni.... (ama çok güzelsin)

Mektup herkese gider, bulduğunua açılır

şiirse kimseye açılmayan o eski mektup

zarfını kelimeler doldurur, sen içine bak! (!)

Pul mektubu ter edeli çok oldu

pul şiiri bulduktan beri böyle oldu

Postacıları unut, verecekleri bir şey yok

şiirin yoluna çık onun yolunda çok

aşk harcandı, harcansın, şiirin kazandırdığı

bir aşksa, aşkın kazandıracağı hiçbir şey

yoktur, fakat aşkta başka bir şey de

yoktur, kaybettiğinin aşk olduğunu böyle

anlar insan ve bir şiir kazanır bundan

     ...

Fiyakası Nedir Hayatın?

   ...

Galiba insanın yakışıklı bir kalbi olmalı önce

sık sık tozu alınmalı, parlatılmalı aynalı sözlerler

benimse kâlp hususunda cilalı bir cümlem bile yok

mırıldandığım sözlerin çoğu ondan gelse de

 ...

Hiç kolay değilken kendine alışması insanın

başkaları nasıl da kolayca alışır ona, şaşarım

onlar alışınca alışmak kaldı bana da

oysa unutulacak kadar alışılsın istemiştim hep

varlığım kadar yokluğuma da -varlığım

yokluğuma armağan olsun- varken olmadı da

bari yokluğumdan bir fiyaka kalsın!

...

Eğer bir gün bualabilirsem hayatımın kadınını ona ''bunca zaman sen neredeydin?'' sorusunu bu şiir ile soracağım.

Yağmur ve Fransızca

Eski arkadaşlıklar resimliydi

'canım arkadaşıma cansız hatıra'

fotoğraflar siyah-beyaz, hatırası derindi

bir gözü tenhaydı Şahin'in bir gözü kalabalık

arkadaşı gibi gözü var mı insanın

nasıl olsa dünyaya aynı gözle bakacaktık

Ben senin tenha gözün olacaktım hem

tek başıma en kalabalık arkadaşın

yarım bir çocuk olarak beni

bu dünyaya erkendenbırakmasaydın

İnsan arakadaşına benzer

ve iyidir benzemesi

arkadaşlığın da eski bir şehre

hele usul sesliyse şehir, trenlerde

bölmemeişse henüz arkadaşlığın sesini

Ben benzemenin iyi olduğu şehirlerden

yani benzediğin ne varsa eskiden

yavaş akan bir şehir, sakin kitaplar,

su aziz ve biz büyüdük yeşil

bir nehir, kuşları bile dalında yerli

bir şehirden birden kanatsız uçtum

kayıp ikizlerle dolu bir şehre düştüm

baktım herkes benzersizin peşinde

herkes kayıp arayan yok kendini

anladım beyhudeymiş benzerimi aramak

eski arkadaşlıkların payına bir damla

gözyaşının düşmediği şehirde

...

Ve benim bir Dilaram vardır; trenlerde ahşaptır...şiirini bana sesli okutarak her bir dize hakkında yorum yaptıran ;) üzerine güldüren, saflığına tebessüm ettiren....

İşte onun şiiri Trenlerde Ahşaptır'dan bir kaç dize;

Suya yakın bir kelime arıyordum

mırıldanmak için ahşabın sessiz derinliğini

denizi anlayan bir kelime arıyordum

ne gemi ne sahil ne mavi

varsın söylesindi en tuhaf iklimlerde

kardeşliğin kayıp düşleri gibi,

bir dalga titretir ya bazen

ölü denizlerin içini, bekleyişin kederi de

öyle yıkasaydı içimi, taş avluların

güneşe karşı yıkanma vakti...

El Yazısı Gevezedir

...

Geceden el aldım da sır alamadım

boşluk akıyordu boş yüzüme bakıyordu

eğildim, derin değildim, dokundum boşluğuma

yandı elim, yandı kağıttan benim

...

Dünyanın Diline Düşme Yoksulsan!

...

şiirde kurtulmak istiyor kelimelerin

şehvetinden, şiddetinden, inceliğinden

...

Kalp ile dil arasında her zaman

iki insan vardır birbirinin uzaklığına taşınan

...

Havalandırdım ama gitmiyor

hangi kalp sinmişse bu boşluğa!

Cam Odada Akşam

...

bir incir gibi içiliyim sana

Gazelimi al aşktan güze say beni

say ki yaprak olup düştüm dalına

Kara Turna Ekspresi

...

kaderinde gözü olur mu insanın olurmuş meğer

kader bende bir göz oldu karan

öyleyse çıkaralım dedik şu hayatı aradan...

 ...

Ve yürekten yüreğe değen;

Hangi yalana inanacağını şaşrdıkça

yalnız inanmaya inanıyor insan

ve hiçbir yalan kalmıyor sonunda

her şeyin gerçek olduğundan başka

...